Phong Nha

Dag 47: Reisdag naar Phong Nha
Na een vroege wekker, hebben we onze spullen weer achterop onze motor gebonden en zijn we begonnen aan de rit richting Phong Nha. Een tocht van een kleine 400 kilometer, wat in Vietnam op onze motoren, minstens 2 dagen rijden betekende. De topsnelheid lag namelijk op max 80 kilometer per uur (van de motor zelf), maar dit kan je natuurlijk niet continu rijden, aangezien het motorblok dan oververhit raakt. Ook moet je nog rekening houden met slechte wegen, stukjes verkeerd rijden en wat stops onderweg en dan kom je al gauw uit op een maximale 250 kilometer per dag, voordat je helemaal gaar bent, vooral omdat je continu mentaal scherp moet zijn op je omgeving.
Na een aantal uur rijden door de mooie omgeving, zijn we ergens lang de weg gestopt voor een pho Bo, Vietnamese noedelsoep. Vervolgens zijn we weer terug de motor opgestapt tot we uiteindelijk rond een uurtje of 11 stopten bij een random cafe, om even een cola te drinken. Daar zaten 2 jonge mannen al lekker aan het bier samen en niet lang nadat we waren gaan zitten kregen wij er ook eentje aangeboden. Toch maar afgeslagen, aangezien we nog verder moesten op de motor en toen haalden ze nog maar een cola voor ons. Na een hoop proosten en een praatje wat soms met handen en voeten ging, wilden we betalen, zodat we weer op weg konden gaan. Toen we dit probeerden, werden we echter tegengehouden door deze mannen en vertelden ze ons dat zij voor ons betaalden. Na nog een keertje proosten en 100 keer hun handen te hebben geschud, zijn we weer op de motor gestapt.
Om een uurtje of 2, half 3, kwamen we eindelijk aan in het plaatsje Xuan Lam, waar we een hotel vonden om de nacht door te brengen. Na een douche om de rotzooi weer van ons af te spoelen, zijn we het stadje ingegaan om daar even de olie van onze motoren te laten vervangen. Daarna weer terug naar het hotel en even later zijn we met zijn tweeën op mijn motor gestapt, aangezien dat de enige was waar de lichten van werkten. Na een kort ritje en een niet bepaald bijzondere maaltijd, stapten we weer op de motor, om in de richting van het onweer en de donder te rijden. Gezorgd dat we maar zo snel mogelijk terug waren, aangezien het flink losging en vlak nadat we in het hotel kwamen, was het noodweer bij ons aangekomen. Er is natuurlijk niets lekkerder dan in een lekker warm bedje liggen, terwijl je buiten hoort dat het ontzettend kut weer is.
 
Dag 48: Reisdag #2 naar Phong Nha
Vandaag weer vroeg de motor opgestapt en na een prachtige rit aangekomen in Phong Nha. Hier een hostel opgezocht welke de eigenaar van het hostel in Hanoi ons had aanbevolen en daar hadden we een Dorm room voor onszelf weer. Wel was ook dit hostel nog net open en waren de verbouwingen nog in volle gang.
Na een lekkere lunch en een erg goed diner, hebben we ons bed weer opgezocht om bij te komen van de afgelopen 2 dagen op de motor.
 
Dag 49: Phong Nha, Paradise Cave
Voor vandaag stond de Paradise Cave op de planning. Een grot van 35 kilometer diep, waarvan de eerste kilometer van een houten pad was voorzien. Het lag alleen wel een stukje buiten Phong Nha en dus mochten we weer de motor op, om er te komen. Onderweg gestopt voor een ontbijtje en even later reden we dwars door de gebergten door, op weg naar de grot. Marcel reed ondertussen nog bijna een slang aan, ik reed achter hem en zag opeens een slang bij zijn motor vandaan springen, nadat Marcel hem onbewust bijna geraakt had. Even later kwamen we aan bij de Paradise Cave en moesten we nog een stukje lopen om bij de echte ingang te komen.
Eenmaal daar moesten we met een trap naar de beneden weer om de grot in te komen. Een werkelijk enorme grot met enorm grote stalagmieten en stalactieten. Hier dan ook een aardige tijd rondgelopen, ondanks dat we maar een kilometer de grot in mochten. Toen we de grot weer uitkwamen hebben we een andere weg terug naar het hostel gepakt, welke zeker de moeite waard was. De weg was niet altijd even goed, of soms zelfs ontbrekend, maar een ontzettend mooie omgeving en erg leuk om doorheen te rijden.
In de avond hebben we nog een paar drankjes gedronken bij een ander hostel dan waar we sliepen, waar ook live muziek was. Was wel leuk, maar desondanks zijn we toch weer bijtijds weggegaan om ons bed op te zoeken.
 
Dag 50: Phong Nha, Dark Cave
Ook voor vandaag stond weer een bezoek aan een grot op de planning, al was de manier van bezoeken wel een stukje anders. Eerst mochten we met de motor weer dezelfde route naar de grot toe rijden en bij aankomst hebben we een entree ticket gekocht voor iets minder dan 18 euro. Voor dit geld had je niet alleen entree, maar ging je ook met een tour de grot in, inclusief wat omliggende activiteiten.
Nadat we ons reddingsvest, helm en tuigje hadden gekregen, gingen we op pad naar de zipline die het begin van de tour was. Een zipline over de rivier heen en aan de andere kant aangekomen, mochten we het water in om een klein stukje te zwemmen naar de ingang van de grot. Na een tijdje wachten tot de groep compleet was, gingen we naar binnen en mochten we een stukje door de grotten lopen, tussen smalle paadjes en over glibberige heuveltjes, tot we uitkwamen bij de modderpoel, de reden om deze grot te bezoeken. Dit is een groot modderbad, waar je letterlijk blijft drijven op de modder. Het was echt onmogelijk om hier te verdrinken ook, zelfs als je jezelf liet vallen in de modder, zakte je een stukje naar beneden en voelde je jezelf vervolgens gewoon weer terug omhoog worden geduwd.
Na een tijdje lekker te hebben gedobberd in de modder, mochten we met de hele groep weer naar de uitgang van de grot, waar we bij een plas water in de grot aankwamen. Hier nam iedereen dankbaar gebruik van om de modder zo goed als het ging van zich af te spoelen. Toen we uiteindelijk weer echt buiten de grot stonden, kregen we een kajak waarmee we weer naar het begin van de tocht mochten peddelen. Ongeveer halverwege had Marcel het briljante idee om de kajak om te gooien en lagen we in het water. Gelukkig was het niet al te moeilijk om de kajak weer rechtop te krijgen en er weer op te klimmen en even later kwamen we aan bij het einde van de tour.
Hier hadden ze nog wel wat dingetjes gemaakt om je nog even mee te kunnen vermaken. Zo hadden ze een zipline, waar je jezelf gewoon moet vasthouden boven je hoofd en dan halverwege in het water moet laten vallen. Toen ik aan de beurt was en van het randje afsprong, kwam ik niet zo veel verder abrupt tot stilstand. Bleek dat een van de kabels in de knoop was geraakt en dat ik dus vast zat, gelukkig kon ik mezelf gewoon in het water laten vallen en was dat ook weer zo opgelost. Ook hadden ze nog een obstacle course gemaakt in de lucht, welke Marcel natuurlijk niet kon laten hangen, zonder hem eerst te proberen. Hij kwam aardig ver, maar op het laatste stukje moest hij het toch opgeven en viel hij naar beneden, waar hij met een flinke plons het water raakte.
Hierna zijn we weer met de motor terug gereden naar Phong Nha, waar we nog even langs de mechanic gingen. Hier moest Marcel de eerste grote reparatie aan zijn motor laten uitvoeren. De tandwielen en ketting van zijn motor waren namelijk versleten en liepen niet meer soepel, waardoor de ketting soms versprong of er bijna af liep. Om dit allemaal te vervangen was hij in totaal het schrikbarende bedrag van 16 euro kwijt en de volgende dag konden we de motor weer ophalen.