Xi'an

Dag 14: Xi’an
Vandaag ging de wekker weer vroeg, aangezien we de dag aardig hadden volgepland en alle tijd nodig hadden. We begonnen de dag bij de Bell en Drum tower, vlakbij ons hostel. Het waren wel mooie gebouwen, alleen niet heel erg bijzonder verder na alle prachtige gebouwen en tempels die we al hebben gezien tot nu toe. Hier dan ook niet al te lang blijven hangen en doorgelopen richting de westelijke toegangspoort van de stadsmuur van Xi’an. Een muur van 14 km lengte rondom de stad. Daar de muur opgegaan en daar eigenlijk direct een fiets gehuurd.
Vervolgens zijn we lekker over de muur gaan fietsen, met een strakblauwe lucht en een graadje of 30. Lekker op ons gemak naar de zuidpoort gefietst, waar op vaste tijdstippen demonstraties zouden worden gegeven. Toen wij er waren, waren er alleen geen demonstraties. Op de tijdstippen dat ze zouden moeten zijn, werd er wel steeds wat omgeroepen in het Chinees, maar dat konden wij natuurlijk niet verstaan. Waarschijnlijk riepen ze echter om dat vanwege de meidagen (1 tot 3 mei) de demonstraties niet doorgingen. Vanuit hier maar weer doorgefietst naar de andere kant van de muur, aangezien aan die kant ook het station was, vanaf waar we een toeristenbus moesten pakken richting de Terracotta Warriors. Eerst nog even onze fietsen ingeleverd en daarna nog een klein stukje gelopen richting het station.
Na een lekkere lunch konden we bijna direct de bus instappen, die ons een uurtje later afzette bij de plek waar het park rondom de Terracotta Warriors was. Natuurlijk weer een kaartje mogen kopen en dan konden we toch echt naar binnen om het achtste wereldwonder te gaan aanschouwen. Na eerst nog een stuk lopen door een parkje, kwamen dan eindelijk bij pit 1, de meest bekende en grootste hal van de in totaal 3. Daar naar binnen en via de entree door een donkere hal, waar we allebei wel wat kippenvel kregen, liepen we recht op de grote hal af. En toen zagen we ze dan echt. Over de hoofden van de enorme meute toeristen heen, dat wel, maar we stonden er wel gewoon.
Ook dit was weer veel indrukwekkender als je erg echt zelf staat dan wanneer je er alleen foto’s van ziet. Niet alleen de beelden die er staan, maar ook vooral de gangen waar de beelden in stonden, waar je ook een aantal omgevallen beelden zag, die waren gesneuveld. Ook zag je dat ze nog daadwerkelijk bezig waren met opgravingen in die hal en dat sommige beelden uit ontzettend veel kleine stukjes bestonden, die ze uiteindelijk samen hebben gevoegd tot een (bijna) volledig beeld. De mooiste beelden stonden natuurlijk vooraan bij de ingang, en daar kon je ook al vrij goed zien hoe indrukwekkend het moet zijn geweest toen alle beelden er stonden op het moment dat het daadwerkelijk is neergezet. De beelden hadden verschillende houdingen, kapsels, kleding en uitdrukkingen. Je zag dus echt duidelijk de verschillen tussen alle beelden en ondanks al die verschillen waren ze absoluut niet gehaast gemaakt, maar zag je wel echt dat het het werk van vakmannen was. Ik vond het ook wel heel apart om te bedenken dat die locatie en de beelden zelf pas 46 jaar geleden zijn gevonden.
Na een tijd rondom de beelden te hebben gelopen, foto’s te hebben gemaakt en ons te hebben verbaasd over de beelden, gingen we op naar pit 3. Deze was een stuk kleiner en na pit 1 ook een stuk minder indrukwekkend, maar desondanks nog steeds bijzonder. Vanuit pit 3 weer doorgelopen naar pit 2. Dit was een pit waar eigenlijk wat meer rondom de beelden te zien was. Zo was er ook weer een grote kuil, waar opgravingen zijn gedaan vroeger, maar daarnaast stonden hier ook beelden in vitrinekasten, waardoor je ze wat beter van dichtbij kon bekijken. Ook stonden hier rondom wat meer informatieborden, waarop te zien was wat voor een artefacten er samen met de beelden werden begraven.
Na de derde pit, zijn we weer op weg gegaan richting de uitgang, aangezien het alweer half 5 was. Weer rustig in de bus naar Xi’an gaan zitten en een uurtje later weer netjes op het station afgezet. Vervolgens nog even op zoek gegaan naar een bank voor mij, om nog even te pinnen en na een stuk of 7 banken te hebben gehad, uiteindelijk een gevonden, waar mijn pas het ook daadwerkelijk deed. Ook nog even wat aftersun gehaald voor Marcel, wiens armen aardig rood waren geworden die dag. Allemaal gevonden en na een rustige avond op onze kamer in het hostel, weer redelijk op tijd ons bed in gekropen voor de volgende drukke dag.
 
Dag 15: Mt. Huashan
Onze trein naar Huashan ging om 9 uur, wat betekende dat wij rond half 8 ons hostel uitliepen richting de metro. Daar op de metro richting het station gestapt en nadat we daar weer door alle controles heen waren, zijn we eerst even gaan zitten bij een van de eettentjes voor een lekker ontbijtje. Uiteindelijk plaats kunnen nemen in onze trein weer en na iets meer dan een halfuur aangekomen op station Huashan. Online hadden we al gelezen dat er gratis minibusjes reden naar de ingang van het park, dus na aankomst alle opdringerige taxi bestuurders genegeerd en richting de busjes gelopen. Gevraagd of het busje inderdaad de goede kant opging en na te horen gekregen te hebben dat dat niet zo was eerst maar even opzij gaan staan om te kijken hoe het nou precies zat. Daar kwamen we ook weer een Nederlands meisje tegen, die we al waren tegengekomen bij het instappen van de trein. Zij studeerde Chinees in China voor een halfjaar en was met 2 andere internationale studenten bezig aan 2 weekjes vakantie in China, tussen het studeren door. Na hun hulp, zij konden namelijk ook een woordje Chinees, kwamen we erachter dat het wel de goede bus was waar we bij stonden. In de tussentijd was die alleen alweer weggereden, dus even moeten wachten op de volgende. Nadat we in waren gestapt, zijn we weer netjes afgezet bij de ingang van het park en na een entreeticket en een buskaartje gekocht te hebben, namen we afscheid van het Nederlandse meisje en een van de andere internationale studenten. Zij gingen namelijk de berg helemaal oplopen en bovenop de berg overnachten ook. Wij hadden echter maar tot 19 uur de tijd, aangezien dan de laatste cable car naar beneden ging. De andere internationale student, een jongen uit Engeland, ging wel met ons mee met de cable car, aangezien hij niet goed tegen de hitte kon. En warm was het. Er was wat regen voorspeld voor de middag en een graad of 18, maar het was de hele dag strakblauw weer en een graadje of 25, denken we. De lange broek die we aan hadden en ons vest en paraplu die we hadden meegenomen waren dus niet echt nodig.
Uiteindelijk dus met zijn drieën het busje ingestapt dat ons naar de cable cars bracht. Daar weer een ticket moeten kopen voor de cable car zelf en vervolgens in het bakje gestapt voor een tocht van iets meer dan 1500 meter. Bovenop de berg bij 1 van de 5 pieken uitgestapt: The North Peak (1614 meter hoogte) . Hier ook weer afscheid genomen van de Engelse jongen die bij de kabelbaan bleef wachten op zijn vrienden die omhoog gingen lopen. Vervolgens zijn we met zijn tweeën verder gelopen en moesten we nog een stukje klimmen om op de North Peak te komen. Vervolgens zijn we op weg gegaan richting het zuiden, waar de andere 4 pieken waren en de Plank walk in the sky.
Vanaf de North Peak eerst weer een stukje moeten dalen, waarna we continu de trappen op mochten lopen in de brandende hitte. Dat was vrij pittig en we waren binnen no time dan ook flink aan het zweten allebei, mede door de lange broek. Naast normale trappen omhoog, waren er ook trappen bij die bijna verticaal omhoog gingen, gewoon uitgehakt in de berg. Erg apart om zo bijna recht omhoog te klimmen. Nadat we aankwamen bij het gebied rondom de andere 4 pieken, werd het in eerste instantie wat vlakker, maar het duurde niet lang voor we weer mochten klimmen. Uiteindelijk hebben we daar een rondje gelopen, eerst richting de South Peak, vervolgens de Plankwalk In The Sky, the East Peak en ook nog langs de Central Peak gelopen. Alleen de West Peak hebben we overgeslagen, aangezien die wat meer uit de route lag nog. De South Peak was het hoogste puntje van de berg, met 2160 meter. Een goede 500 meter hoger dus dan de North Peak, vanaf waar we dus eerst nog een stuk moesten dalen ook.
Echt enorm mooie uitzichten wel op Mt. Huashan. Niet alleen op de pieken, maar bijna overal waar je loopt. Ontzettend mooie foto’s kunnen maken en volop genoten weer van de prachtige natuur om ons heen. Vanaf de South Peak mochten we weer een heel stuk zakken in eerste instantie om vervolgens door te lopen naar de Plankwalk in the Sky. Dit is een ‘pad’ langs een bijna verticale bergwand. Het komt erop neer dat met een aantal dikke stalen pennen een aantal planken tegen de bergwand aan zijn gehangen. Op de meeste plekken was de totale breedte van de planken iets meer dan een voetlengte.
Na eerst een tuigje om te hebben gekregen, met daaraan 2 haken, zodat we onszelf wel konden zekeren, zijn we toch echt begonnen aan de tocht over deze planken. Eerst een stuk afdalen over stalen pennen die in de berg waren gedreven en stukjes waar een deel van de bergmuur was uitgehakt, zodat je voeten erin passen. Na het stuk zakken, kwamen we dan echt bij de plankwalk aan, waar het verkeer 2 kanten op gaat. Op de heenweg moesten wij aan de onderste van de 2 kabels waaraan je je moest zekeren, wat betekende dat de mensen die de andere kant opgingen, om/over ons heen moesten. Af en toe een beetje passen en meten, maar als je dan even stond en keek naar de omgeving, zag je waar je het voor deed. Echt een geweldig mooi uitzicht op de bergen, de afgrond en al het andere dat er te zien was. Erg veel foto’s en filmpjes gemaakt weer om deze unieke ervaring vast te leggen. Aan het einde van de heenweg was er nog even een lastig punt, aangezien hier alleen wat gaten in de muur waren uitgehakt, waar er alsnog mensen moesten passeren. Met een beetje moeite en elkaar allemaal even helpen, dat ook weer overleefd en aangekomen op een stukje vaste grond weer. Hier nog een klein stukje moeten lopen en toen kwamen we aan bij de tempel die daar is gemaakt. Hier ook weer even in alle rust kunnen genieten van de omgeving, aangezien wij zo ongeveer de enigen waren die de moeite hadden genomen om nog een stukje door te lopen.
Na even gekeken te hebben of de foto’s een beetje goed waren gelukt, zijn we weer begonnen aan de terugweg. Nu mochten wij om iedereen heen, wat een stuk makkelijker ging, aangezien wij een stukje groter zijn dan de meeste Chinezen. Hierna weer omhoog mogen klauteren en daar mocht ons tuigje weer af, kregen we onze tas weer mee en gingen we weer verder met het verkennen van de berg.
Onderhand was het alweer 17 uur en om 19 uur ging de laatste cable car naar beneden, dus we besloten om maar even goed de pas erin te zetten op weg naar North Peak. Op de weg ernaartoe zijn we ook nog langs de East Peak gelopen, die we dan toch ook nog maar even hebben meegepakt. Op de terugweg hebben we verder ook weer hele mooie foto’s kunnen maken, omdat de meeste toeristen alweer van de berg af waren tegen deze tijd. Dat betekende ook dat we lekker konden doorlopen en rond 18 uur kwamen we aan bij het cable car station. Daar weer lekker mee naar beneden gegaan en vervolgens weer met 2 busjes naar het station gegaan.
Daar even snel wat gegeten en vervolgens het station ingegaan, waar we nog wel een tijd moesten wachten op onze trein. Terugreis verliep verder allemaal soepel en na nog even wat te eten te hebben gehaald bij de KFC naast ons hostel zijn we lekker ons bed in gegaan.