Ho Chi Minh City

Dag 67: HCMC
De ochtend begon met een gezellig ontbijt, samen met Katie, aangezien Marcel en de anderen wat langer door waren blijven feesten en dus nog wat meer slaap nodig hadden. Na het ontbijt ben ik gaan douchen en tegen de tijd dat ik klaar was voor de dag, was Marcel ook ontwaakt en klaar om te gaan.
We begonnen de dag met het laten wassen van onze motoren, waarna we ook nog even een aantal onderdelen overspoten met de spuitbus met verf die Marcel in Hanoi al had gekocht, maar nog niet had gebruikt. Hierna zagen de motoren er weer helemaal prima uit, zodat we ze mooi op de foto konden zetten, voor onze advertentie.
Voor we de advertentie gingen schrijven, zijn we echter eerst naar de McDonald’s gegaan voor wat goed kater voer. Hierna zijn we in het hostel achter een van de gemeenschappelijke computers gedoken om onze advertentie te maken. Hier wel wat meer tijd ingestoken dan een hoop andere Backpackers, door aan te geven wat we hadden gedaan en wat er vervangen was en dergelijke, waar een hoop anderen alleen een foto, de vraagprijs en wat contact info op papier zetten.
Nadat we de advertentie hadden geschreven en op de Vietnamese Craigslist (soort marktplaats) hadden geplaatst, hebben we hem ook een aantal keer laten uitprinten bij de receptie en zijn we samen met Jaco langs verschillende hostels gereden om onze advertentie daar op te hangen en iets breder te verspreiden.
Nadat dat allemaal geregeld was, zijn we met Jaco, Georgina, Amy en Hugo wat gaan eten en op de terugweg hebben we een goedkope fles wodka gehaald om even in te drinken, voor we die avond weer gingen feesten. Na wat drankjes zijn we naar club Lush gegaan, welke toevallig die avond zijn verjaardag vierde. Er was alleen wel een dress code voor de club, mannen mochten geen tanktop dragen. Echter had Marcel er wel eentje aan, maar dat werd opgelost doordat Marcel en Georgina van shirt wisselden, waarna we gewoon naar binnen mochten. Hier een ontzettend leuk feestje gehad met goede muziek, maar zo rond half 2 hadden we het er allemaal wel gehad.
We namen daarom maar een taxi terug naar het hostel, maar aangezien die moest omrijden om daar te komen, stapten we maar iets verderop uit. In plaats van naar het hostel te lopen, liepen we echter de andere kant op, richting de straat waar alle bars zaten en doken er dan ook nog maar eentje in. Daar kwam ik Katie ook weer tegen en na daar nog een tijdje te hebben gefeest, waren we er voor die avond wel weer klaar mee en zijn we toch echt naar het hostel gegaan.
 
Dag 68: HCMC
Na even rustig opstarten, hadden we voor vandaag een wat meer culturele dag gepland. We begonnen met een groepje van 8 man aan wat we zelf de “Lost in Saigon Walking Tour” hadden gedoopt, aangezien we zelf de tour leiders waren. We begonnen met het aanschaffen van een tour-outfit, wat er op neerkwam dat we allemaal hetzelfde type poncho kochten, al hadden we wel verschillende kleuren. Hierna was de eerste echte stop de Burger King, voor een snelle hap en wat energie voor de rest van de dag. Hier raakten we al de eerste deelnemer aan de tour kwijt.
Vervolgens gingen we naar een markt, om te kijken of dat misschien leuk was om een tijdje rond te kijken. De markt zelf was niet bepaald bijzonder, maar toch raakten we er weer 2 tour genoten kwijt, die liever wilden blijven rondneuzen op de markt. Nu waren we nog maar met zijn 5en, maar we gingen nog altijd lekker vrolijk verder. Via een parkje liepen we richting een kathedraal, maar eerst stopten we nog even voor wat koffie, voor toch nog een beetje extra energie. Hier raakten we ook de laatste 2 meiden kwijt, aangezien die het toch nog wat zwaarder hadden met het verwerken van de kater.
Dat betekende dus dat Jaco, Marcel en ik als enigen waren overgebleven, maar we gingen stug door met onze tour. Een snel rondje om de kathedraal gelopen en daarna gingen we op weg naar het Oorlogsmuseum in HCMC. Op de weg daarnaartoe kwamen we echter langs een marktje, wat er erg gezellig uitzag, dus daar zijn we maar even een kijkje gaan nemen. Het bleek een markt te zijn waarbij allerlei verschillende kraampjes verschillende soorten voedsel aanboden, voor een erg goede prijs. Hier hebben we dan ook even lekker rondgelopen en wat gegeten, maar het meeste vermaakten we ons nog rond de speaker op de markt. Hier kwam namelijk goede dance muziek uit, op een goed volume, wat er toe leidde dat we met zijn drieën stonden te feesten, midden op de markt. De Vietnamezen vonden het allemaal erg grappig om te zien, maar ze kwamen helaas niet mee doen.
Hierna liepen we door naar het Oorlogsmuseum, wat toch wel even flink heftig was. Als je door de entree kwam, kwam je uit op een plein wat volstond met oude machines uit de Vietnam oorlog. Zo stonden er tanks, helikopters, vliegtuigen en ook bommen en kanonnen. Dan was er wat opzij een stukje over hoe de Vietnamezen die gevangen waren genomen, behandeld werden en dat was best wel heftig om te zien.. Zo zag je de kleine ruimtes waar ze in werden gestopt, foto’s van de verschillende martel methoden die werden gebruikt en verhalen van overlevenden. Hierna zijn we het daadwerkelijke museum ingegaan, wat vooral een verzameling van wat kleding en krantenartikelen en foto’s was en niet zo indrukwekkend was als het stukje nagemaakte gevangenis.
In het museum waren we Hugo ook weer tegengekomen en die besloot samen met ons terug te lopen voor het laatste deel van onze walking tour; willekeurige straatjes inslaan en zonder GPS terug bij ons hostel uitkomen. Best leuk om zo eens in straten te komen waar je normaal nooit zou komen en uiteindelijk hebben we het nog gered ook om bij het hostel te eindigen.
Na ons even te hebben opgefrist, zijn we met zijn vieren naar een massagesalon gegaan, om eens even lekker te relaxen. Daar lagen we dan, 4 halfnaakte mannen naast elkaar, om gemasseerd te worden. Er werkten bij de salon 3 vrouwen en een man, en natuurlijk was Marcel de gelukkige die door deze man aangepakt werd. Een uur lang heerlijk gerelaxed, maar toen kwam de adder onder het gras vandaan. De massage zelf was namelijk erg goedkoop, maar toen de dames (en Marcel zijn vent) klaar waren, kregen we een praatje over dat ze geen salaris kregen en hoeveel fooi we ze wilden geven, zodat ze niet voor niets aan het werk waren, aangezien de fooi hun salaris was.
Na een snelle maaltijd bij de Burger King weer en een fles wodka halen, moesten Marcel en ik klaar gaan zitten voor 2 personen die onze advertentie voor de motoren hadden gezien en even een kijkje wilden nemen. Ze werden beiden even meegenomen voor een testrit, maar achteraf wilden ze alleen die van Marcel hebben. Dus Marcel was van zijn motor af en ik zat nog met de mijne. Maar Hey! We waren er in ieder geval een van de twee kwijt!
Ik ben in de avond redelijk op tijd naar bed gegaan na de lange dag door de stad lopen en de feestjes de voorgaande dagen, maar Marcel had wel zin in nog een feestje, dus die is nog weer uit geweest.
 
Dag 69: HCMC
Ik had vandaag 2 mensen die een kijkje wilden nemen naar de motor, alleen was de dag ervoor mijn motor gevallen in de stalling bij het hostel, waardoor de standaard/voetensteun verbogen was en de motor er steeds doorheen zakte. Dus redelijk op tijd in de ochtend ben ik op pad gegaan om een mechanic te zoeken, welke ik uiteindelijk wel vond, maar die kon me niet helpen. De standaard moest namelijk gelast worden en dat kon hij zelf niet doen, maar hij was wel zo vriendelijk om een klein stukje voor me uit te rijden om te laten zien waar ik zijn moest. Daar een tijdje gezeten, terwijl mijn standaard weer goed vastgezet werd. Eenmaal klaar reed ik weer terug naar het hostel en toen ik daar eenmaal was zag ik allemaal rotzooi op mijn motorblok zitten, wat bleek uit een klein gaatje in de benzine tank te komen. Elke keer dat ik gas gaf, druppelde er kleine beetjes benzine uit de tank. Zo kon ik de motor natuurlijk nooit verkopen en dus mocht ik weer terug naar de mechanic, welke me weer door verwees naar de lasser.
Deze heeft vervolgens mijn halve motor gedemonteerd, alle benzine uit de tank gehaald en is deze op gaan schuren om het gaatje dicht te lassen. Terwijl hij echter aan het schuren was, bleek dat aan een kant, het metaal bijna helemaal was weg geroest. In plaats van alleen de gaatjes op te vullen, moest hier een heel nieuw plaatje opgezet worden, wat een hoop meer tijd (en geld) kostte. Ook duurde het wat langer, omdat de Vietnamezen die langskwamen voorgingen en meneer wel zin had in een biertje of 2 met een vriend om 11 uur in de ochtend. Maar vooruit, uiteindelijk was alles weer gefixed en mocht ik 20 euro lichter voor alle reparaties weer terug richting het hostel, waar ook nog eens bleek dat de centrale kabel van de elektronica ergens niet helemaal lekker zat.
In de tussentijd was echter een van de geïnteresseerden gearriveerd om de motor te bekijken. Gelukkig vond hij het niet zo’n groot probleem, aangezien het toch maar 1 draadje was, wat met de prijzen in Vietnam nooit zo duur kon zijn. Dus hij wou toch een testrit maken en toen hij terugkwam, bleek ook het handvat van de koppeling afgebroken te zijn. Het werkte verder nog wel, alleen hing het handvat er los bij. Volgens de parkeer beheerder van het hostel kostte dat echter maar 2 dollar om te laten maken, dus dat vond hij gelukkig ook geen probleem en hij wou mijn motor graag overkopen, voor de afgesproken prijs, al heb ik vervolgens wel zijn lunch betaald als vergoeding voor de kleine probleempjes nog. Maar Marcel en ik waren allebei van onze motoren af! En daarbij hadden we ook nog eens 50 dollar meer gekregen ervoor, dan we hadden betaald, al zijn we wel meer kwijt geweest aan reparaties uiteindelijk. En ondanks dat het misschien achteraf niet de goedkoopste manier van vervoer was en we een aantal keer zeiknat geregend zijn, zou ik het voor geen goud willen ruilen voor een andere manier van reizen in Vietnam. Een ontzettend prachtig avontuur gehad op de motor en de vrijheid die het je ook geeft om plekjes op eigen houtje te ontdekken is geweldig, om nog maar niet te spreken over het in contact komen met de echte lokale bevolking.
Marcel was in de tussentijd naar de tunnels gegaan die in de Vietnamoorlog werden gebruikt door de Vietnamezen, aangezien ik de hele ochtend bij de mechanic zat en in de middag een aantal mensen had die naar de motor kwamen kijken (wat er uiteindelijk maar een werd).
Verder dus een lekkere rustige middag gehad en in de avond was er weer een kroegentocht van het hostel uit, waar we ook weer aan mee hebben gedaan. De kroegentocht eindigde wel iets eerder dan normaal, omdat Engeland een wedstrijd speelde die nacht voor het EK en in de laatste kroeg konden mensen die wedstrijd dan ook bekijken. Hierdoor was het feestje in die bar ook wel een stukje minder, dus ben ik niet heel veel later dan we daar kwamen, weer terug naar het hostel gegaan.
 
Dag 70: HCMC
De laatste volle dag in HCMC. Lekker uitgeslapen eerst maar om weer eens bij te komen van de kroegentocht. Samen met Jaco eerst maar een goed kater ontbijt gaan eten en daarna samen met hem rond gaan rijden om zijn motor te verkopen. Hij had namelijk een iets grotere motor, waar Backpackers niet echt naar op zoek zijn, die gaan meestal voor de standaard Honda Win. Hij had dan ook nog maar weinig reacties gehad op zijn motor, dus had hij een blaadje gemaakt met “for sale” erop, welke ik in mijn handen hield, terwijl we een beetje door de buurt gingen rijden. Willekeurige mensen vragen of ze nog een motor wilden kopen, in hostels vragen of mensen misschien interesse hadden en ook langs mechanics om te kijken wat die ervoor wilden geven. Uiteindelijk kwamen we uit bij een mechanic waar een aantal jongeren naar motoren aan het kijken waren. Deze dan ook aangesproken en een mooi verkoop praatje gehouden. Ze waren nog geïnteresseerd ook en na een testrit zijn ze akkoord gegaan met de vraagprijs, al had Jaco die al aardig laten zakken, omdat hij Vietnam uit wou. Maar goed, ook hij was van zijn motor af en dezelfde middag hebben we met zijn drieën een ticket geboekt voor de bus naar Phnom Penh, Cambodja.
In de avond zijn we dan toch nog maar een keer gaan stappen, maar dit keer op een erg mooie plek. Dit keer gingen we namelijk naar een Skybar, hoog op een wolkenkrabber, met erg goede muziek, in de openlucht en met een prachtig uitzicht over de hele stad. Daar een tijdje doorgebracht, maar aangezien de drankjes vrij prijzig waren, zijn we niet al te lang blijven hangen.
Hierna zijn we nog naar een gewone bar gegaan, maar na al het gefeest van de afgelopen dagen, hadden we het daar ook wel redelijk snel gezien en zijn we enigszins op tijd weer terug naar het hostel gegaan.
 
Dag 71: Reis naar Phnom Penh, cambodja
Relatief op tijd werden we opgehaald bij het hostel met een busje, welke ons naar de grote bus richting Cambodja moest brengen. Na 10 minuten in dat busje bleek de grote bus op 3 minuten lopen van het hostel te staan.. Een enigszins onnodig ritje dus, maar vooruit. Vlak nadat de bus was gaan rijden richting de grens, kwam er een mannetje door de bus lopen, welke je 35 dollar en je paspoort moest geven en dan regelde hij alles wat er geregeld moest worden bij de grensovergang naar Cambodja.
Na een tijdje rijden, kwamen we aan bij de grensovergang en het mannetje met alle paspoorten zorgde er inderdaad voor dat alles geregeld werd. We moesten alleen wel zelf fysiek Vietnam uitlopen, dus iedereen kreeg zijn paspoort weer terug en moest even de grens over lopen. Als je dan in het stukje niemandsland tussen Vietnam en Cambodja kwam, moest je je paspoort weer afgeven aan een mannetje op een motor, die vast vooruit reed en dan weer zou zorgen dat je Cambodja in mocht. Klein stukje gereden met de bus naar de grens en daar moesten we nog even wachten tot we onze paspoorten kregen en weer fysiek de grens over moesten steken. Vooral Marcel werd hier erg zenuwachtig van, aangezien we niet veel informatie kregen verder en gewoon moesten wachten. Na een minuut of 5 kwam het mannetje met onze paspoorten naar binnen, kregen we ze weer terug en konden we Cambodja in.
Hierna mochten we weer de bus in voor het laatste stuk richting de hoofdstad, Phnom Penh. We hadden daar al een hostel geboekt dat ons door andere mensen was aanbevolen en terwijl we in de bus zaten reden we daar redelijk dicht langs en zouden we eigenlijk veel verderop worden afgezet. Snel aan de buschauffeur gevraagd of hij daar snel wou stoppen voor ons, wat geen probleem was. Na een klein stukje lopen, kwamen we aan bij het hostel en konden we gelijk inchecken.
Het gebouw waar je in moest checken zag er erg mooi uit, maar het gebouw waar onze kamer zat, was verder niet zo heel bijzonder. Aangezien het hostel wel een stuk duurder was dan een aantal anderen in de buurt en je er nou niet echt veel extra voor terug kreeg, besloten we om de volgende dag te verkassen naar een ander hostel. In de avond zijn we maar rond gaan lopen, op zoek naar een goedkoop tentje om wat te eten, alleen niet echt wat goedkoops kunnen vinden en uiteindelijk zijn we met een hoop honger maar gewoon ergens neergeploft.
Na deze maaltijd zaten we echter nog niet vol, dus zijn we op de terugweg naar het hostel nog maar even gestopt bij de Pizza Hut, om daar nog een pizza te delen. Hierna zochten we ons bed op en zat de dag er weer op.